دلی که غیب نمای است و جام جم دارد
ز خاتمی که دمی گم شود چه غم دارد

به خط و خال گدایان مده خزینه دل
به دست شاهوشی ده که محترم دارد

نه هر درخت تحمل کند جفای خزان
غلام همت سروم که این قدم دارد

رسید موسم آن کز طرب چو نرگس مست
نهد به پای قدح هر که شش درم دارد

زر از بهای می اکنون چو گل دریغ مدار
که عقل کل به صدت عیب متهم دارد

ز سر غیب کس آگاه نیست قصه مخوان
کدام محرم دل ره در این حرم دارد

دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

مراد دل ز که پرسم که نیست دلداری
که جلوه نظر و شیوه کرم دارد

ز جیب خرقه حافظ چه طرف بتوان بست
که ما صمد طلبیدیم و او صنم دارد

معنی دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

۱- آن دلی که چون جام جم، اسرار نهان را نمایان می کند، اگر انگشتری پادشاهی را لحظه ای از دست بدهد، برایش اهمیتی ندارد.

۲- گنجینه دلت را به سبزه عذار و خال چهره تهیدستان بی فضیلت مده و آن را به دست فرمانروایی صاحب کمال بده که قدر آن را بشناسد.

۳- هر درختی نمی تواند که بار ستم پاییز را تحمل کند، من غلام عزم استوار سروی هستم که دارای این پایداری و استواری است.

۴- اینک زمان آن رسیده که هر کس که اندکی سرمایه دارد آن را چون نرگس مستی برای بدست آوردن شادمانی، در پای جام بریزد و خرج کند.

۵- اکنون چون گلی باش و سرمایه ات را برای خریدن شراب صرف کن زیرا اگر چنین نکنی عقل کاملت تو را به صد عیب، متهم می کند.

۶- هیچ کس از رازهای جهان غیب آگاه نیست پس افسانه مگو، کدام محرم دلی، به سراپرده اسرار غیب، راه یافته است؟

۷- دلم که ادعا می کرد وارسته و بی تعلق شده است اینک به عطر گیسوی تو صدگونه سروکار با نسیم سحرگاهی دارد.

۸- من خواسته دلم را از که بجویم در حالی که هیچ دلنوازی نیست که دیده عنایت و شیوه ی بخشش داشته باشد.

۹- از دلق ریایی حافظ چه سودی می توان برد که ما خدای بی همتا را خواستیم و او خود بتی برای پرستش دارد.

دلی که غیب نمای است و جام جم دارد تفسیر

ارزش دل تو بیش از این است که آن را به دست کسی بسپاری که تنها صورت نیکو دارد. به کسی دل بسپار که ارزش آن را بداند و در راه عشق تو حاضر به فداکاری و گذشت باشد و همانگونه که تو تا پای جان به او وفاداری او نیز به تو وفادار باشد. هر کسی را محرم اسرار دل خود مدان که هر کسی لیاقت ورود به حریم دل تو را ندارد.

تعبیر غزل دلی که غیب نمای است و جام جم دارد در فال

فردی با اصل و نسب هستید و حیف شما است که عشق و محبت خود را برای کسانی صرف کنید که لیاقت آن را ندارند. با دوراندیشی و هوشیاری می توانید از مال اندکی که دارید ثروت زیادی کسب کنید.

ایمان به خدا را سرلوحه کارتان قرار داده و هرآنچه می خواهید از او طلب کنید تا بتوانید بر ترس و مشکلات غلبه کنید. صبوری پیشه کنید و به خداوند توکل کنید.

اسرار خود را برای هرکسی فاش نکنید. از افراد خودخواه و بدنیت دوری کنید.

غزل شماره 119 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی