شعر کوتاه درباره امام حسین
سلام به مولیزی های عزیز، در ادامه گلچینی از شعر کوتاه درباره امام حسین برای شما عزیزان آورده شده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما همراهان گرامی واقع شود.
شعر کوتاه درباره امام حسین علیه السلام
بر سینه‌ی من نوشته بین الحرمین
نصف قلبم با ابالفضل، نصف دیگر با حسین
~~~~~✦✦✦~~~~~
تلفیق خدا و خون فقط پیکر توست
خورشید گلی از چمن حنجر توست
شب وقف مدار چشم هایت مولا
صبح، آینه‌ی دستِ بهارآور توست
~~~~~✦✦✦~~~~~
اى که دل‌ها همه‌ی از داغ غمت غمگین است
وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است
نرود یاد لب تشنه‌ات از خاطره‌ها
هر کـه را مى‌نگرم از غم تو غمگین است
~~~~~✦✦✦~~~~~
در دفتر گل، ورق ورق گوهر بود
از اشک، سرانگشت نگاهم تر بود
چیزی که به من توان زاری می داد
قداقه خونین علی اصغر بود
شعر کوتاه درباره امام حسین (ع)
مرغ دلم به عشق شما پر کشیده است
تا آسمان کرببلاتان پریده است
من آمدم برای شما نوکری کنم
من را خدا برای همین آفریده است
~~~~~✦✦✦~~~~~
حسین بن علی راظهر عاشورا
بـــه زیر تیر باران بست قامت
کـه از جان نیز بالاتر نماز است
~~~~~✦✦✦~~~~~
پیراهنی از زخم، به تن دوخته است
ای سرو تماشاییِ ایمان، عبـاس !
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
~~~~~✦✦✦~~~~~
هر کس که حسینی است حقیرش مشمار
در رتبه کبیر است صغیرش مشمار
عنوان گدائی درش آقائی است
آقاست گدای او فقیرش مشمار
~~~~~✦✦✦~~~~~
یارب دلم از غم حسین محزون کن
در سیـــــنه ی ما محبتش افزون کن
جز مهر حسین هر آنچه باشد به دلم
خون ساز و ز راه دیده ام بیرون کن
شعری کوتاه درباره امام حسین
خود را چو ز نسل نور می نامیدند
رفتند و به کوی دوست آرامیدند
سیراب شدند زآن که در اوج عطش
آن حادثه را به شوق آشامیدند
~~~~~✦✦✦~~~~~
فرمانده عشاق، دل آگاه حسین است
بیراهه مرو! ساده‌ترین راه حسین است
از مردم گمراه جهان راه مجویید
نزدیک‌ترین راه به الله حسین است
~~~~~✦✦✦~~~~~
این خاک به خون عاشقان آذین است
این است در این قبیله آیین ، این است
زاین روست که بی سوار برمی گردد
اسب تو که زین و یال آن خونین است
~~~~~✦✦✦~~~~~
مفهوم بلند آفتابى عباس
از گریه کودکان کبابى عباس
از تشنگیت فرات دلخون گردید
واللَّه که آبروى آبى عباس
شعر کوتاهی در مورد امام حسین
مفهوم تو را مگر که فهمیده کسی ؟
یا قدر تو را مگر که سنجیده کسی ؟
خون می‌بارید از ابر ششماهه تو
بارانی از این دست کجا دیده کسی ؟
~~~~~✦✦✦~~~~~
خورشید چه عاشقانه پیمان می داد
آن روز معلم شهادت چه غریب
با نای بریده درس ایمان می داد !
~~~~~✦✦✦~~~~~
باز محرم رسید، این من و گریههایم
رفع عطش میکند، فرات اشکهایم
باز محرم رسید، دلم چه ماتمزده
کسی میان این دل، خیمه ماتم زده
~~~~~✦✦✦~~~~~
دیباچه‌ی عشق و عاشقی باز شود
دل‌ها همه آماده‌ی پرواز شود
ایام عزا و غصه آغاز شود
حسین بن علی
حُسِین بن علی بن ابی‌طالب (۳ شعبان ۴ هجری قمری / ۹ یا ۱۰ ژانویه ۶۲۶ میلادی – ۱۰ محرم ۶۱ هجری قمری / ۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی) فرزندِ علی بن ابی‌طالب و فاطمه زهرا و نوهٔ محمد بن عبدالله، پیامبر اسلام، است. او امام سوم شیعیان و پدر سلسلهٔ امامان شیعه دوازده‌امامی از سجاد تا حجت بن الحسن و نیز امامان اسماعیلیه به‌شمار می‌رود. او با کنیه‌اش، اَباعَبدِاللّٰه، نیز شناخته می‌شود.
منبع: ویکیپدیا
