متن شعر :

1-سحر بلبل حکایت با صبا کرد

که عشق روی گل با ما چه‌ها کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

2-از آن رنگ رخم خون در دل افتاد

وز آن گلشن به خارم مبتلا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

3-غلام همت آن نازنینم

که کار خیر بی روی و ریا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

4-من از بیگانگان دیگر ننالم

که با من هر چه کرد آن آشنا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

5-گر از سلطان طمع کردم خطا بود

ور از دلبر وفا جستم جفا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

6-خوشش باد آن نسیم صبحگاهی

که درد شب نشینان را دوا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

7-نقاب گل کشید و زلف سنبل

گره بند قبای غنچه وا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

8-به هر سو بلبل عاشق در افغان

تنعم از میان باد صبا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

9-بشارت بر به کوی می فروشان

که حافظ توبه از زهد ریا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

10-وفا از خواجگان شهر با من

کمال دولت و دین بوالوفا کرد

~~~~~✦✦✦~~~~~

معنی شعر من از بیگانگان هرگز ننالم

۱-هنگام سحر، بلبل با باد صبا این سخن را می گفت که ببین چهره گل سرخ بر سر ما چه بلاها آورد.

۲ -که از رنگ سرخ چهر هام، دلم پر خون شد و تنها نصيب مرا از آن گلزار خار بلا کرد.

٣- من بنده همت آن نازنینی هستم که کار خیر را بدون ظاهر سازی و خودنمایی انجام داد.

۴- من دیگر از بیگانگان ناله و شکایت نمی کنم زیرا هر چه بر سرم آمده آن یار آشنا کرد.

۵-اگر از پادشاه انتظاری داشتم اشتباه بود و اگر از معشوق وفاداری به عهد طلبیدم، به من ستم کرد.

۶- وقت آن نسیم سحری که درد و اندوه شب بیداران را درمان کرد، خوش و گوارا باد

۷- زیرا که روی بند گل سرخ را برداشت و زلف سنبل را گشود و تکمه قبای غنچه را باز کرد.

۸- بلبل عاشق و شیدا در هر سو، در افغان و زاری است و در این میان باد صبا با گل خوش میگذراند.

۹- به کوی میفروشان این مژده و نوید را ببر که حافظ از زهد ریاکارانه خود توبه کرد.

۱۰- از میان بزرگواران شهر، تنها کمال دولت و دین، ابو الوفا، با من وفاداری کرد.