از در درآمدی و من ازخود به در شدم

با سلام و عرض ادب خدمت شما همراهان گرامی سایت محبوب مولیزی.در این پست قصد دارم که یک غزل دیگر از سعدی شیرازی بنام از در درآمدی و من ازخود به در شدم را تقدیم شما عزیزان کنم.

در ادامه شما عزیزان معنی این غزل و شعری از استاد شجریان در رابطه با همین غزل را خواهید دید.

با سپاس از نگاه گرم شما عزیزان.

شعر از در درآمدی و من ازخود به در شدم

دیوان اشعار سعدی غزل شماره 374

متن غزل:

از در درآمدی و من از خود به در شدم

گفتی کز این جهان به جهان دگر شدم

******

گوشم به راه تا که خبر می‌دهد ز دوست

صاحب خبر بیامد و من بی‌خبر شدم

******

چون شبنم اوفتاده بدم پیش آفتاب

مهرم به جان رسید و به عیوق بر شدم

******

گفتم ببینمش مگرم درد اشتیاق

ساکن شود بدیدم و مشتاق‌تر شدم

******

دستم نداد قوت رفتن به پیش یار

چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم

******

تا رفتنش ببینم و گفتنش بشنوم

از پای تا به سر همه سمع و بصر شدم

******

من چشم از او چگونه توانم نگاه داشت

کاول نظر به دیدن او دیده ور شدم

******

بیزارم از وفای تو یک روز و یک زمان

مجموع اگر نشستم و خرسند اگر شدم

******

او را خود التفات نبودش به صید من

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

******

گویند روی سرخ تو سعدی چه زرد کرد

اکسیر عشق بر مسم افتاد و زر شدم

بیشتر بخوان بیشتر بدان دلبر برفت و دلشدگان را خبرنکرد

******

معنی شعر از در درآمدی و من ازخود به در شدم

بیت1: وقتی که از در وارد شدی، من از خود بی خود شدم، انگار که مُردم و به جهان دیگر رفتم.

بیت2: منتظر بودم تا کسی از دوست(عشق) برایم خبر آورد، اما خود معشوق آمد و من با دیدن او بیهوش شدم.

بیت3: من همچون شبنمی ناچیز در مقابل خورشید بودم و به مددِ گرمای عشق تو به والاترین مرتبه رسیدم.(عیوق: ستاره ای است سرخ و روشن در طرف راست مجرة بدنبال ثریا. نامگذاری آن به این دلیل بوده که گویا این ستاره نگهبان ثریا است.)

بیت4: به خود گفتم، معشوق را ببینم شاید دردِ اشتیاق من آرام شود. (تسکین یابد) اما وقتی او را دیدم، مشتاقتر شدم.

بیت5: چون قدرت رفتن به پیش یار را نداشتم، مدتی با پا راه را طی کردم و مدتی با سر ( با شور و اشتیاق ) راه را طی نمودم.

بیت6: برای آن که راه رفتن او را ببینم و سخن گفتن او را بشنوم، تمام وجودم را چشم و گوش کردم.

بیت7: من چگونه میتوانم چشم از دیدن معشوق بردارم و به او ننگرم، زیرا با اولین نگاه به او چشمانم بینا شد. ( بصیرت یافتم ).

بیت8: نسبت به تو وفادار نبودهام اگر یک روز آسوده و آرام زندگی کرده باشم. ( تمام روزهای عمرم همراه با غم و اندوه فراق و یا اشتیاق دیدار گذشت. )

بیت9: او توجه و علاقهای به عاشق کردن من نداشت، من خودم اسیر نگاههای همچون کمند او شدم.(کمند:دام و طنابی که در جنگ بر گردن دشمن یا در شکار بر گردن حیوان می انداختند و او را به جانب خود می کشیدند.- التفات: بگوشه ٔ چشم نگریستن)

بیشتر بخوان بیشتر بدان به عمل کار برآید

بیت10: از من میپرسند که ای سعدی! روی سرخ و شاداب تو را چه کسی زرد و بیمار کرد؟ پاسخ میدهم که عشق مانند کیمیا بر وجود بیارزش من اثر کرد و من اینگونه معتبر و ارزشمند شدم.