بسیار سفر باید تا پخته شودخامی

سلام به مولیزی های عزیز، با يكي از غزليات بسيار معروف سعدي شیرازی به نام   بسیار سفر باید تا پخته شودخامی در خدمت شما عزیزان هستیم. درادامه متن کامل غزل به همراه معنی و همچنین دانلود آهنگ بسیار سفر باید تا پخته شود خامی از ستار برای شما همراهان همیشگی آورده شده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان واقع شود. از اینکه با نظرات سازنده خود ما را در بهبود و پیشرفت سایت مولیزی یاری می کنید سپاسگزاریم.

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی

گر پیر مناجات است ور رند خراباتی
هر کس قلمی رفته‌ست بر وی به سرانجامی

فردا که خلایق را دیوان جزا باشد
هر کس عملی دارد من گوش به انعامی

ای بلبل اگر نالی من با تو هم آوازم
تو عشق گلی داری من عشق گل اندامی

سروی به لب جویی گویند چه خوش باشد
آنان که ندیدستند سروی به لب بامی

روزی تن من بینی قربان سر کویش
وین عید نمی‌باشد الا به هر ایامی

ای در دل ریش من مهرت چو روان در تن
آخر ز دعاگویی یاد آر به دشنامی

باشد که تو خود روزی از ما خبری پرسی
ور نه که برد هیهات از ما به تو پیغامی

گر چه شب مشتاقان تاریک بود اما
نومید نباید بود از روشنی بامی

سعدی به لب دریا دردانه کجا یابی
در کام نهنگان رو گر می‌طلبی کامی

معنی بسیار سفر باید تا پخته شودخامی

1- برای با تجربه شدن یک انسان بی تجربه، سفر زیادی لازم است. تا وقتی که صوفی جامی از حقیقت را سر نکشد، پاک و منزه نمی‌شود و از تعلقات رهایی پیدا نمی‌کند

2- اگر یک نفر پیر مناجات کننده می‌شود و نفر دیگر، یک رند شراب خوار، تقدیر و سرنوشت همه را خداوند مقرر کرده است.

3- در روز قیامت که مردم مورد حسابرسی قرار می‌گیرند، همه به اعمال نیک گذشته‌ی خود امید بسته‌اند ولی من منتظر بخشایش و رحمت خداوند هستم

4- ای بلبل! اگر ناله سر می‌دهی، من تو را درک می‌کنم؛ تو عاشق گلی هستی و هم عاشق گل اندامی

5- کسانی که تا کنون سرو قامتی بر لب بام ندیده‌اند، می‌گویند که سرو بر لب جوی چه زیباست

6- یک روز بدن من را خواهی دید که در سر کوی او قربانی شده است. هر روز برای من چنین عیدی (عید قربان) است. (من هر روز خود را قربانی او می‌کنم)

7- ای کسی که محبتت در دل رنجور من همچون روان در جسم، ساکن شده است؛ آخر با دشنام هم که شده، از دعاگوی خود یادی کن.

8- امید است که تو خودت روزی از ما سراغ بگیری وگرنه دریغ که کسی پیغامی از ما به جانب تو نخواهد برد.

9- اگر چه شب عاشقان تاریک است اما نباید از روشنایی بامداد نا امید شد

10- ای سعدی! بر لب دریا نمی‌توان مروارید درشت بدست آورد؛ اگر در جستجوی کامی هستی، باید به دهان نهنگان بروی.

دانلود آهنگ بسیار سفر باید تا پخته شودخامی با صدای ستار

پخش آنلاین

 

سعدی

ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف، متخلص به سعدی (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری)، شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی است. اهل ادب به او لقب استادِ سخن، پادشاهِ سخن، شیخِ اجلّ و حتی به‌طور مطلق، استاد داده‌اند.

او در نظامیهٔ بغداد که مهم‌ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می‌آمد – تحصیل و پس از آن به‌عنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد. سعدی سپس به زادگاه خود، شیراز، برگشت و تا پایان عمر در آن‌جا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده‌است که به سعدیه معروف است.

بیشتر عمر او مصادف با حکومت اتابکان فارس در شیراز و هم‌زمان با حمله مغول به ایران و سقوط بسیاری از حکومت‌های وقت نظیر خوارزمشاهیان و عباسیان بود. البته سرزمین فارس، به واسطهٔ تدابیر ابوبکر بن سعد، ششمین و معروف‌ترین اتابکان سَلغُری شیراز، از حملهٔ مغول در امان ماند.

همچنین قرن ششم و هفتم هجری مصادف با اوج‌گیری تصوف در ایران بود و تأثیر این جریان فکری و فرهنگی در آثار سعدی قابل ملاحظه است. نظر اغلب سعدی‌پژوهان بر این است که سعدی تحت تأثیر آموزه‌های مذهب شافعی و اشعری و بنابراین تقدیرگرا است. در مقابل، نشانه‌هایی از ارادت وی به خاندان پیامبر اسلام مشاهده می‌شود.

سعدی بیش از آن که تابع اخلاق به‌صورت مطلق و فلسفی آن باشد، مصلحت‌اندیش است و ازین‌رو اصولاً نمی‌تواند طرفدار ثابت و بی‌چون‌وچرای قاعده‌ای باشد که احیاناً در جای دیگری آن را بیان کرده‌است. برخی از نوگرایان معاصر ایران آثار او را غیراخلاقی، بی‌ارزش، متناقض و ناهماهنگ قلمداد کرده‌اند.

منبع: ویکیپدیا