به هوای وصل ساقی هوس قمار دارم
به هوای وصل ساقی هوس قمار دارم
با سلام خدمت شما همراهان گرامی سایت مولیزی.سپاس از این که سایت ما را برگزیدید. در ادامه با ما همراه باشید تا این شعر زیبا را تقدیم تان کنم.
پساس از این که تا آخر پست همراه ما خواهید بود.
شعر به هوای وصل ساقی هوس قمار دارم
این شعر بعد از شعر معروف مولوی « خنک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش » سروده شده است.
شاعر این شعر به عقیده برخی مولوی است.
شعر:
به هوای وصل ساقی هوس قمار دارم
به قمار گر نشینم طلب کنار دارم
***
بکشم شراب بی غش به صفای روی ساقی
نگهی به ساغر می نظری به یار دارم
***
اگر این قمار گیرم بچشم ز طعم وصلش
وگر آن قمار بازم نه ره فرار دارم
***
اگر این قمار بازم به قضای وی بنازم
که گذشتم از خود و سر به طناب دار دارم
***
« خنک آن قماربازی که بباخت آن چه بودش »
به هوای وصل ساقی هوس قماردارم
***
دیوان شمس تبریزی
دیوان شمس تبریزی یا دیوان کبیر، دیوان مولانا جلال‌الدین محمد بلخی شامل غزل‌ها، رباعی‌ها و ترجیع‌های اوست. دیوان شمس تبریزی در عُرف خاندان مولانا و سلسلهٔ مولویه در روزگاران پس از مولانا با عنوان دیوان کبیر شناخته می‌شده‌است. گویا آنچه در تداول مولویان جریان داشته‌است همان دیوان یا غزلیات بوده‌است و بعدها عنوان دیوان کبیر را بر آن اطلاق کرده‌اند. همچنین عنوان دیوان شمس تبریزی یا کلیات شمس تبریزی نیز از عنوان‌هایی است که در دوره‌های بعد بدان داده شده‌است، به اعتبار این که بخش اعظم این غزل‌ها را مولانا خطاب به شمس‌الدین تبریزی سروده‌است.
در دیوان شمس تبریزی بعضی غزل‌ها فاقد تخلص است و بعضی خمُش، خامُش و خاموش و خمش‌کن در پایان غزل دارد که تخلص مولوی است. در حدود صد غزل یا کمتر با تخلص به نام حسام‌الدین چلبی و نیز صلاح‌الدین زرکوب دارد، و بقیهٔ غزل‌ها به نام شمس و شمس تبریز و شمس‌الحق تبریز است.
منبع: ویکی پدیا
سپاس که تا این لحظه همراه مولیزی بودید.
