حسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله لاله گون باد

اندر سر ما خیال عشقت
هر روز که باد در فزون باد

هر سرو که در چمن درآید
در خدمت قامتت نگون باد

چشمی که نه فتنه تو باشد
چون گوهر اشک غرق خون باد

چشم تو ز بهر دلربایی
در کردن سحر ذوفنون باد

هر جا که دلیست در غم تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد

قد همه دلبران عالم
پیش الف قدت چو نون باد

هر دل که ز عشق توست خالی
از حلقه وصل تو برون باد

لعل تو که هست جان حافظ
دور از لب مردمان دون باد

معنی غزل حسن تو همیشه در فزون باد

١- زیبایی تو همیشه بیشتر شود و سرخی و طراوت چهره لاله سانت همیشگی باشد.

۲- اندیشه عشق تو در سر ما هر روز بیش از روز قبل شود.

۳- هر سرو بلند قامتی که به چمن می آید، در پیش بالای بلند تو سرنگون باد.

۴- چشمی که فریفته تو نباشد چون قطره های اشک آغشته به خون دل باد.

۵- چشم تو برای دلربایی کردن، در جادو، صاحب فریب ها و افسون ها باد.

۶- هر جا دلی در غم عشقی تو وجود دارد پیوسته بی صبر و آرامش و بی سکینه باد.

۷- قد و قامت همه دلربایان دنیا در پیش قامت چون الف کشیده تو، خمیده چون «نون» باد.

۸- آن دلی که عشقی از تو در خود ندارد از گروه مشتاقان وصل تو دور باد.

۹- لب تو که عین جان حافظ است دور از لب نامردمان فرومایه باد.

حسن تو همیشه در فزون باد تفسیر

اکنون که مورد توجه و علاقه همگان قرار گرفته ای، به شکرانه جذابیت هایی که خدا در وجود تو قرار داده و تو را نزد دیگران محبوب نموده است متواضع باش و با دیگران تا آنجا که می توانی مهربانی کن. در انتخاب دوستانت دقت کن و در جمع کسانی حاضر شو که در شان و موقعیت تو باشند و از افراد پست و تنگ نظر دوری کن.

حسن تو همیشه در فزون باد تعبیر در فال

قدر و ارزش خودتان را بدانید که اطرافیان عاشق محبت و مهربانی شما هستند. آینده سرشار از موفقیت و کامیابی در انتظار شماست و همه از پیروزی های شما تعجب کرده و در مرکز توجه قرار خواهید گرفت.

برای پیشرفت لازم است با دقت و سرعت و هوشیاری عمل کرده و تمام تلاش خود را به کار بگیرید. از تجربه فرد عالم و دانا استفاده کنید.

از غرور و تکبر حذر کنید که شما را از مسیر درست و موفقیت های پیش رو بازمی دارد.

غزل شماره ۱۰۷ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

حافظ

خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، مشهور به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر فارسی‌زبانِ سدهٔ هشتم ه‍.ق شیراز است. بیش‌تر شعرهای او غزل است. مشهور است که حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی گرویده و همانندیِ سخنش با شعرِ خواجو مشهور است.

حافظ از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعرانِ فارسی‌زبانِ پس از خود شناخته می‌شود. در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی اشعار او به زبان‌های اروپایی نیز ترجمه شد و نامش به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هر سال در ۲۰ مهر مراسم بزرگ‌داشت حافظ در آرامگاهش در شیراز با حضور پژوهشگرانی از اقصای دنیا برگزار می‌شود. در تقویم رسمی ایران ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ نامیده شده‌است.

منبع: ویکیپدیا