دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
نیاز نیم شبی دفع صد بلا بکند

عتاب یار پری چهره عاشقانه بکش
که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند
هر آن که خدمت جام جهان نما بکند

طبیب عشق مسیحادم است و مشفق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

ز بخت خفته ملولم بود که بیداری
به وقت فاتحه صبح یک دعا بکند

بسوخت حافظ و بویی به زلف یار نبرد
مگر دلالت این دولتش صبا بکند

دلا بسوز که سوز توکارها بکند معنی

۱- دلا بسوز زیرا که سوختن تو، مشکلهای زیادی را حل می کند و عجز و نیاز شبانه، صدها آسیب و بلا را دور می سازد.

۲- خشم و ملامت یار زیبارو را چون عاشقان بپذیر زیرا که یک غمزه و کرشمه، صدها جور و ستم را تلافی خواهد کرد.

۳-از عالم این جهانی تا عالم معنی و ملکوت همه پرده ها را برای کسی که در خدمت جام جهان بین و ضمیر روشن پیر و مراد کامل باشد، برخواهند داشت.

۴- عشق، طبیی است مسیحا دم و مهربان، اما اگر در تو درد نیاز نبیند چگونه به درمانت بکوشد و چه کسی را درمان کند؟

5- تو کار خودت را به خدا واگذار کن و دل خود را شادمان نگاه دار زیرا اگر مدعی، به تو رحمی نکند، خدا رحم می کند.

6- از بخت و اقبال نامساعد خود دلتنگم، آیا می شود که بیدار و دل آگاهی هنگام نیایش صبحگاهی در حق ما دعایی بکند؟

۷- حافظ از غم عشق سوخت و به زلف یار دسترسی نیافت شاید نسیم صبا به این بخت و اقبال او را راهنمایی کند.

دلا بسوزکه سوز تو کارها بکند تفسیر

همیشه گفته اند (هرکه طاووس خواهد، جور هندوستان کشد) تو هم اگر امید وصال داری باید رنجها را تحمل کنی. آنچه که می خواهی از خدا طلب کن و با توکل به او پیش برو و بدان که خدا امیدواران به کرمش را نا امید نخواهد کرد. به یاری خدا مشکلات حل و بخت خفته تو از خواب بیدار خواهد شد.

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند تعبیر

به امید الطاف خداوند باشید و تنها از او کمک بخواهید. ناامیدی دردی دوا نخواهد کرد، برای رسیدن به مراد دل خود، باید اراده آهنین داشته و به خودتان تکیه کنید نه دیگران.

افراد حسود و فریبکار منتظر فرصتی برای آسیب وارد کردن به شما هستند، مراقب باشید که فریب حیله آن ها را نخورید. فراموش نکنید رفتاری که با مردم دارید نوع رفتار دیگران با شما را تعیین می کند.

غزل شماره ۱۸۷ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند شجریان

دانلود آهنگ محمدرضا شجریان بنام آواز ابوعطا، شور

پخش آنلاین

دانلود با کیفیت 128

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند آپارات

برای مشاهده غزل دلا بسوز که سوز تو کارها بکند آپارات اینجا کلیک کنید.

دیوان حافظ

دیوان حافظ مجموعه اشعار حافظ را در بر می‌گیرد. اکنون، بیش از دویست سال از اوّلین چاپ رسمی این دیوان گذشته‌است، که در فاصله ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۶ ه. ق. در کلکته صورت گرفت.

محتوا

دیوان حافظ کتابی است مشتمل بر همه اشعار باقی‌مانده از حافظ. بیشترِ این شعرها به زبان فارسی است، اما اشعار ملمع (به زبان فارسی و عربی) و یک غزل تمام عربی هم در آن به چشم می‌خورد. مهمترین بخش این دیوان، غزلیات است. شعرهایی در دیگر قالب‌های شعری مانند قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی هم در این دیوان هست. هیچ نشانه‌ای مبنی بر نابودی بخش عمده‌ای از اشعار حافظ در دست نیست و علاوه بر این، حافظ در زمان حیاتش شهرت زیادی داشته‌است. بنابراین زیاد نبودنِ تعداد شعرهای موجود در دیوان نشان می‌دهد که او شاعر پرکاری نبوده‌است.

غزلیات

شمار همهٔ غزل‌هایی که به‌طور کلی مورد پذیرش واقع شده‌اند، کمتر از ۵۰۰ غزل هستند: ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی، ۴۸۶ غزل در ویرایش دوم خانلری و ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه.

رباعیات

اصالت رباعیات حافظ مورد تردید جدی است و ازاین‌رو همهٔ رباعیات از ویرایش سایه زدوده شده‌است. پرویز ناتل خانلری رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزل‌سرا نمی‌افزاید.»

منبع: ویکیپدیا