زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست
پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست

نرگسش عربده جوی و لبش افسوس کنان
نیم شب دوش به بالین من آمد بنشست

سر فرا گوش من آورد به آواز حزین
گفت ای عاشق دیرینه من خوابت هست

عاشقی را که چنین باده شبگیر دهند
کافر عشق بود گر نشود باده پرست

برو ای زاهد و بر دردکشان خرده مگیر
که ندادند جز این تحفه به ما روز الست

آن چه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم
اگر از خمر بهشت است وگر باده مست

خنده جام می و زلف گره گیر نگار
ای بسا توبه که چون توبه حافظ بشکست

معنی غزل شماره ۲۶ دیوان حافظ

۱- آشفته موی و عرق کرده و خندان و مست، با پیراهنی پاره و در حال غزل خواندن و پیاله شراب در دست،

۲- چشمانش ستیزه جوی و لبانش استهزا کنان، نیمه شب دیشب به نزد من آمد و کنار بسترم نشست.

۳- سر به گوش من آورد و با آوای شورانگیز گفت: ای عاشق قدیمی من، خوابت می آید.

۴- دلداده ای را که نیمه شب، چنین شرابی دهند، اگر باده پرست نشود کافراست.

۵- ای زاهد برو و بر باده نوشان عیب مگیر چرا که جز باده، از روز نخست، به ما ارمغانی ندادند.

۶- آنچه او (خداوند) در ساغر ما ریخت، نوشیدیم حال می خواهد شراب بهشتی باشد یا باده ای که خود عین مستی است.

۷- فروغ شراب و زلف پیچان یار چه بسیار توبه ها را که چون توبه حافظ شکست.

زلف آشفته و خوی کرده و خندان لب و مست تفسیر

کسی پای در زندگی تو گذارده که هربار دیدار او تو را بی قرار و بی خور و خواب می گرداند و او از بی قراری تو لذت می برد. رفتارهای عاشقانه او تو را به شدت شیفته کرده طوری که زمام تمام امورت را به او سپرده ای و برایت فرقی ندارد که این عشق تو را به کجا بکشاند. به خود بیا و گول ظاهر انسانها را مخور، از این خواب غفلت بیدار شو و در زندگیت تحول تازه ای ایجاد کن قبل از آنکه دیر شود.

زلف آشفته و خوی کرده تعبیر در فال

چرا سراغ کارهایی می روید که انجام آن ها به نفع شما نبوده و باید تاوان سنگینی برای آن ها پرداخت کنید؟ برای چیزهایی که ارزش وقت گذاشتن ندارد، انرژی و زمان خود را هدر ندهید.

آمال و آرزوهای بعید و غیر قابل دستیابی را از خود دور کرده و برای اهداف واقعی خود تلاش کنید. برای حل مشکلات و گرفتاری هایی که به دست خودتان برطرف می شود منتظر امداد غیبی نباشید و همین حالا دست به کار شوید.

برای رسیدن به مقصود به خودتان تکیه داشته باشید تا به آن دست پیدا کنید.

غزل شماره ۲۶ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی