ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی

سلام و درود به مولیزی های عزیز، با شعر ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی از غزلیات زیبای حافظ شیرازی  با شما دوستان همراه هستیم. در ادامه متن کامل غزل، معنی ابیات، تفسیر، تعبیرغزل درفال و فایل صوتی غزل برای شما همراهان همیشگی آورده شده است. همچنین دانلود آهنگ پیام نسیم با صدای استاد شجریان، انشا و شعر گردانی ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی در ادامه آمده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما همراهان گرامی مولیزی واقع شود.

حافظ

حافظ شیرازی” شاعر ایرانی بزرگ و از سخنوران نامی جهان است. اکثر اشعار “حافظ” در قالب غزل می باشند و به “غزلیات حافظ” معروف است. شعر زیر یکی از غزلیات حافظ می باشد، با مولیزی همراه باشید

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی – غزل شماره 454 دیوان حافظ

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است
که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی

به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی

طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی

سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی

می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی

جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی

به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی

می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی

نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه
ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی

جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده
جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی

معنی ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی

۱- بوی خوش باد نوروزی از کوی معشوق می آید، اگر از این باد یاری بخواهی، چراغ دل خود را روشن خواهی کرد.

٢. اگر چون گل اندکی زر و سیم داری، بخاطر خدا صرف عیش و عشرت کن زیرا که اندیشه باطل زراندوزی، قارون را دچار خطا و اشتباه کرد.

٣- بلبل از جام گل، چنان مست شراب ارغوانی شده که بر اسمان نیلگون نوای تخت فیروزی را سر داد.

4- برای گردش به صحرا برو و از دامان خاطر خود، گرد غم را پاک کن، به باغ بیا تا از بلبل، غزلسرایی را بیاموزی.

بیشتر بخوان بیشتر بدان  خم زلف تو دام کفر و دین است

5- ای دل وقتی امکان جاودانه ماندن در زیر این سقف نیلگون وجود ندارد فرصت خوشدلی را با پیروزی و خوشبختی غنیمت بدان.

******

6- راه کام بخشی چیست؟ آرزو و مراد خود را فراموش کردن؛ کلاه بزرگی کلاهی است که از این ترکها دوخته شود.

۷- پنهانی این سخن را به تو می گویم که چون گل از غنچه و پرده خود بیرون بیایی زیرا فرمان امیر نوروزی، بیش از پنج شش روز اعتبار ندارد .

8- مرثیه خوانی قمری در کنار جویباران نمیدانم به چه علت است مگر او هم چون من اندوهی همیشگی دارد؟

9- شرابی چون جان، صاف و روشن دارم، اما صوفی بر آن خرده می گیرد. خدایا نصيب هیچ کس بخت بد نشود.

۱۰- ای شمع، اینک تنها بنشین زیرا یار شیرین تر از کنارت رفته است. زیرا که این فرمان سرنوشت است، چه بسوزی چه بسازی.

******

۱۱- با وجود غرور دانش نباید خود را از موجبات عیش و شادمانی محروم کنی، ساقی بیا و بدان که رزق و روزی جاهل، آسانتر به دستش می رسد.

۱۲- در ایام نوروز جلالی، در مجلس آصف، باده بنوش زیرا که یک جرعه شراب از جام تو به جهان، ساز و برگ نوروزی می بخشد.

۱۳- تنها حافظ نیست که خواجه تورانشاه را دعا می کند بلکه دنیا نیز از مدح آصف زمانه، عیدی و هدیه نوروزی می خواهد.

۱۴- آستان او، محراب دل و دیده پارسایان است و پیشانی روشن و مبارکش برای سحرخیزان نشانه روز پیروزی و ظفر است.

تفسیر ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی

اکنون که فرصت آن را داری که از زیبائیهای زندگی لذت ببری چرا با بیش از اندازه دل بستن به مال دنیا خود را در تنگنا قرار می دهی؟ زراندوزی و جمع مال در جایی که انسان باید این دنیا را ترک کند، کاری بیهوده است. پس از زندگی خود لذت ببر، مسافرت و گردش کن و از زیبایی های زندگی بهره بگیر که فرصت انسان بسیار محدود است.

تعبیر غزل شماره ۴۵۴ حافظ در فال

این همه غم و غصه را با خود حمل می کنید خسته نمی شوید؟! خداوند به ما شانس زندگی کردن داده پس این فرصت را با غم و غصه خوردن هدر ندهید و از زیبایی های دنیا لذت برده و به آن ها دل نبندید.

قناعت پیشه کنید و از شکست هایی که در دوره های مختلف زندگی دچار می شوید ناامیدی به دل راه ندهید. از فرصت ها بهره برده و روحیه خود را حفظ کنید که پایان شب سیه سپید است.

غزل شماره ۴۵۴ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی شجریان

دانلود آهنگ محمدرضا شجریان پیام نسیم

بیشتر بخوان بیشتر بدان  دلم از نرگس بیمار تو بیمارتر است شجریان

دانلود با کیفیت 128

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی انشا

انشا ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی نگارش یازدهم

مقدمه :

بنام خدایی که یادش آرام بخش دلهای بی قرار است خداوندی که انسان را خلق کرد و ابر و باد و ماه وخورشید و فلک را دراختیار او قراردادتا از آنها استفاده کند .
یکی از نعمتهای خداوند که شاید کمتر مورد توجه و نظر قرار گرفته باشد باد است .

بادی که وزیدن آن باعث خنک شدن زمین ودردریاها بوجود آمدن جزر ومد و برای گلها وگیاهان باعث گرده افشانی و افزایش آنها شده و برای درختان سبب شادی و سر زندگی می شود.

بدنه :

شاعران زیادی در مورد باد شعر گفته اند و یا در اشعارشان از باد استفاده کرده اند حافظ شیرین سخن یکی از این شاعران گرانقدر است که می فرماید :
زکوی یا ر می آید نسیم باد نوروزی ازاین باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
در اینجا شاعر باد را مانند قاصدکی میداند که از کوی یار وزیدن گرفته است و مزده وصل و آمدن بهار را می دهد.

بهاری که با آن زندگی از نو آغاز می شود و با کلمه نوروز همراه است نوروزی که ما میتوانیم چراغ دلمان را با آن روشن کنیم و کینه ها را از دل بزدائیم ، یاد کسانی بیافتیم که دیگر نیستند و به این فکر کنیم که ما نیز روزی نخواهم بود.

******

بنابراین باید از باد کمک بگیریم ، بادی که از سرزمین یار و دلد ار می وزد که یار میتواند درا ینجا خدای رحمان باشد و نوید بخش روشنی است باید ازاین روشنی کمک بگیریم و چراغ دلمان را روشن کنیم ، باید راه را یاد بگیریم وبه دیگران هم یاد بدهیم و روح خود را سیراب کنیم زیرا همه جا کوی یاراست و همه نشان دهنده چراغ معرفت هستند .

دراینجا باد را میتوان رحمت للعالمین از طرف خداوند دانست که به هر چیزی حیات تازه ای داده است به درختان ، به دریاها ، کوهها و هر آنچه آفریده است و به این اشرف مخلوقات یعنی انسان نیز توجه ویزه ای دارد و می خواهد که اگر ازاین رحمت می خواهد استفاده کند.

باید چراغ دلش را روشن کند ، خوب ببیند ، خوب بیاندیشد و برای آخرت خود توشه برداردو چراغ دلش را باآن روشن کند و بدینوسیله راه رسیدن به خدا را هموارتر کند وزندگی را به جای مرگ،سر زندگی و شادابی را به جای یاس وناامیدی قرار دهد.

نتیجه گیری :

انشاءالله درآستانه فرا رسیدن سال نو به دلهای خود جان تازه ای بدهیم و تا آنجایی که امکان دارد از هوای ناب بهاری استفاده کنیم و به فرموده حضرت محمد(ص) تن خود را از باد بهار نپوشانیم زیرا باد بهار با بدن ما آن میکند که با درختان میکند.

منبع: سایت نکس لود

بیشتر بخوان بیشتر بدان  خرابتر ز دل من

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی شعر گردانی

بازنویسی و شعر گردانی ز کوی یار می آید،نسیم نوروزی پایه یازدهم

متن شعر گردانی:

در زندگی فرصت ها و لحظه ها بدون خبر می آیند و می گذرند بدون آنکه خبری دهند و تو را مطلع سازند. آن لحظه تویی که باید فرصت زندگیت را بگیری و غنیمت شماری و به وسیله ی آن چراغ دل خود را روشن و امیدوار کنی.. دقیقا مانند نسیم بهاری ملایم و بی صدا می آید و می گذرد بدون هیچ صدا و هیچ هشداری.

همیشه که از این فرصت ها برایت پیش نمی آید و در قلبت را نمی کوبد تا تو نیز در قلبت را باز کنی و کلید روشنائیش را فشار دهی. تنها فرصت های کمی برای روشن کردن و پر کردن قلبت از امید و آرزو فراهم می شود و تو باید با بیشترین دقت و نگاهی آگاه و موشکافانه فرصت های خوب را از فرصت های بد جدا کنی و بهترین آن را انتخاب کنی.

******

همیشه باد نوروزی نوید بهار و شگوفایی و زیبایی و عطر و بوی گل را به همراه خود دارد و نشان دهنده ی  نوآوری و آبادانی می باشد. دقیقا همان فرصت بزرگ زندگیت که با آمدنش همچون باد نوروزی علاوه بر روشن کردن دلت تو را سرشار می کند از عطر و زیبایی بهاری و با گل های رنگارنگ دلت را پر می کند از انرژی مثبت و دیدی مثبت و قلبت را از سیاهی ها و انرژی منفی دور می کند و تبدیل می شود به قلبی روشن و پر از نور و روشنایی.

بنابراین از این بیت زیبای حافظ باید درس بگیریم و در قلبمان را رو به سیاهی ها و تاریکی ها ببندیم و با استفاده از فرصت ها خوب و انتخاب آن ها قلبمان را پر کنیم از امید و روشنایی و حس خوب تا دنیا به ما لبخند بزند و هر روزمان پر شود از روزها و بادهای نوروزی و بهاری.

منبع: مدرسه شما

حافظ

خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، مشهور به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر فارسی‌زبانِ سدهٔ هشتم ه‍.ق شیراز است. بیش‌تر شعرهای او غزل است. مشهور است که حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی گرویده و همانندیِ سخنش با شعرِ خواجو مشهور است.

حافظ از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعرانِ فارسی‌زبانِ پس از خود شناخته می‌شود. در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی اشعار او به زبان‌های اروپایی نیز ترجمه شد و نامش به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت.
هر سال در ۲۰ مهر مراسم بزرگ‌داشت حافظ در آرامگاهش در شیراز با حضور پژوهشگرانی از اقصای دنیا برگزار می‌شود. در تقویم رسمی ایران ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ نامیده شده‌است.

منبع: ویکیپدیا

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *