غم زمانه که هیچش کران نمی بینم
سلام و درود به مولیزی های عزیز، با شعر غم زمانه که هیچش کران نمی بینم از غزلیات زیبای حافظ شیرازی با شما دوستان همراه هستیم. در ادامه متن کامل غزل، معنی ابیات، تفسیر و تعبیر غزل در فال و همچنین فایل صوتی غزل برای شما همراهان گرامی آورده شده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما دوستان واقع شود.
“حافظ شیرازی” شاعر ایرانی بزرگ و از سخنوران نامی جهان است. اکثر اشعار “حافظ” در قالب غزل می باشند و به “غزلیات حافظ” معروف است. شعر زیر یکی از غزلیات حافظ می باشد، با مولیزی همراه باشید…
غم زمانه که هیچش کران نمی بینم – غزل شماره ۳۵۸ دیوان حافظ
غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم
دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم
به ترک خدمت پیر مغان نخواهم گفت
چرا که مصلحت خود در آن نمی‌بینم
ز آفتاب قدح ارتفاع عیش بگیر
چرا که طالع وقت آن چنان نمی‌بینم
نشان اهل خدا عاشقیست با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمی‌بینم
بدین دو دیده حیران من هزار افسوس
که با دو آینه رویش عیان نمی‌بینم
قد تو تا بشد از جویبار دیده من
به جای سرو جز آب روان نمی‌بینم
در این خمار کسم جرعه‌ای نمی‌بخشد
ببین که اهل دلی در میان نمی‌بینم
نشان موی میانش که دل در او بستم
ز من مپرس که خود در میان نمی‌بینم
من و سفینه حافظ که جز در این دریا
بضاعت سخن درفشان نمی‌بینم
معنی غم زمانه که هیچش کران نمی بینم
۱- برای اندوه زمانه که هیچ پایانی در آن نمی بینم، دوایی جز شراب سرخ نمی شناسم.
٢-من خدمتگزاری آستان پیر مغان را ترک نخواهم کرد زیرا مصلحت کار خود را در آن نمی بینم.
٣- از خورشید جام، درجه عيش و شادمانی را بسنج زیرا که بخت و طالع کنونی را چندان مساعد نمی بینم.
۴- شناسنده اهل خدا، عاشق بودن است پس این نشان را با خود داشته باش زیرا که من در میان واعظان و علمای شهر، این علامت و نشانه را نمی بینم.
۵-هزاران افسوس بر چشمان سرگشته من زیرا که علیرغم آنکه چون دو آینه هستند، روی محبوب را نمایان نمی سازند.
۶- کسی در این خمار آلودگی، جرعه ای شراب به من نمی دهد، ببین و بیندیش که یک صاحبدل هم در جهان پیدا نمی کنم.
۸- از کمر باریک و چون موی یار من که دل در آن بستم، نشانی از من مجو که من وجود خود را نیز حتی در میانه نمی بینم.
۹- پس از این من و دیوان شعر حافظ زیرا که در دریای سخن، سرمایه کلام درافشان و گرانبها نمی بینم.
تفسیر غم زمانه كه هيچش گران نمي بينم
غم و غصه دنیا پایانی ندارد و تنها چاره آن سبک شمردن آن است. در خصوص نیتی که در دل داری باید بدانی که مصلحت تو در انجام این نیت نمی باشد، چرا که هنوز زمان مناسب این کار فرا نرسیده است. پس اصرار تو در این مورد بیهوده است. خود را عذاب نده و در انتظار زمان مناسب بمان.
تعبیر غزل غم زمانه که هیچش کران نمی بینم در فال
قصد انجام کاری دارید که لازم است بیشتر درباره عواقب و نتایج آن فکر کنید. اگر مردد هستید بهتر است با افراد باتجربه و دوستان دلسوز و مورد اعتماد مشورت کنید تا با تصمیمات بهتر ، بهترین نتایج را به دست آورید.
برای کارهای بی اهمیت که نتیجه و حاصلی ندارد وقت ارزشمند خود را هدر نداده و خودتان را به دردسر نیندازید.
غزل شماره ۳۵۸ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
دیوان حافظ
دیوان حافظ مجموعه اشعار حافظ را در بر می‌گیرد. اکنون، بیش از دویست سال از اوّلین چاپ رسمی این دیوان گذشته‌است، که در فاصله ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۶ ه. ق. در کلکته صورت گرفت.
محتوا
دیوان حافظ کتابی است مشتمل بر همه اشعار باقی‌مانده از حافظ. بیشترِ این شعرها به زبان فارسی است، اما اشعار ملمع (به زبان فارسی و عربی) و یک غزل تمام عربی هم در آن به چشم می‌خورد. مهمترین بخش این دیوان، غزلیات است. شعرهایی در دیگر قالب‌های شعری مانند قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی هم در این دیوان هست. هیچ نشانه‌ای مبنی بر نابودی بخش عمده‌ای از اشعار حافظ در دست نیست و علاوه بر این، حافظ در زمان حیاتش شهرت زیادی داشته‌است. بنابراین زیاد نبودنِ تعداد شعرهای موجود در دیوان نشان می‌دهد که او شاعر پرکاری نبوده‌است.
غزلیات
شمار همهٔ غزل‌هایی که به‌طور کلی مورد پذیرش واقع شده‌اند، کمتر از ۵۰۰ غزل هستند: ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی، ۴۸۶ غزل در ویرایش دوم خانلری و ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه.
رباعیات
اصالت رباعیات حافظ مورد تردید جدی است و ازاین‌رو همهٔ رباعیات از ویرایش سایه زدوده شده‌است. پرویز ناتل خانلری رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزل‌سرا نمی‌افزاید.»
منبع: ویکیپدیا
