مر عصا را چشم موسی چوب دید
سلام به مولیزی های عزیز، در ادامه شعر مر عصا را چشم موسی چوب دید از دفتر پنجم مثنوی معنوی مولوی به همراه دانلود فایل pdf بررسی جلوه هاي عصاي موسی در شعر مولانا نوشته شده توسط دکتر جهانگیر صفري و ابراهیم ظاهري عبده وند برای شما همراهان همیشگی آورده شده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما واقع شود.
اندیشه های هاي مذهبی، روایتها و داستان زندگی پیامبران، از جمله موضوعاتی هستند که در شـعر و نثر فارسی بسیار مورد توجه واقع شده اند. مولانا از جمله شاعرانی است که داسـتانهاي پیـامبران در آثارش نمودي خاص دارد .
مر عصا را چشم موسی چوب دید
حجتش اینست گوید هر دمی
گر بدی چیزی دگر هم دیدمی
گر نبیند کودکی احوال عقل
عاقلی هرگز کند از عقل نقل
ور نبیند عاقلی احوال عشق
کم نگردد ماه نیکوفال عشق
حسن یوسف دیدهٔ اخوان ندید
از دل یعقوب کی شد ناپدید
مرعصا را چشم موسی چوب دید
چشم غیبی افعی و آشوب دید
چشم سر با چشم سر در جنگ بود
غالب آمد چشم سر حجت نمود
چشم موسی دست خود را دست دید
پیش چشم غیب نوری بد پدید
این سخن پایان ندارد در کمال
پیش هر محروم باشد چون خیال
چون حقیقت پیش او فرج و گلوست
کم بیان کن پیش او اسرار دوست
پیش ما فرج و گلو باشد خیال
لاجرم هر دم نماید جان جمال
هر که را فرج و گلو آیین و خوست
آن لکم دین ولی دین بهر اوست
با چنان انکار کوته کن سخن
احمدا کم گوی با گبر کهن
لینک دانلود فایل pdf بررسی جلوه هاي عصاي موسی در شعر مولانا نوشته شده توسط دکترجهانگیر صفري و ابراهیم ظاهري عبده وند
مولوی
جلالالدین محمد بلخی معروف به مولانا، مولوی و رومی (۶ ربیعالاول ۶۰۴، بلخ یا وخش – ۵ جمادیالثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) (۱۵ مهر ۵۸۶ – ۴ دی ۶۵۲ هجری شمسی) از مشهورترین شاعران ایرانی پارسیگوی است.
نام کامل وی «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی پارسی بودهاست.
منبع: ویکیپدیا