چو گل هر دم به بویت جامه در تن
کنم چاک از گریبان تا به دامن

تنت را دید گل گویی که در باغ
چو مستان جامه را بدرید بر تن

من از دست غمت مشکل برم جان
ولی دل را تو آسان بردی از من

به قول دشمنان برگشتی از دوست
نگردد هیچ کس دوست دشمن

تنت در جامه چون در جام باده
دلت در سینه چون در سیم آهن

ببار ای شمع اشک از چشم خونین
که شد سوز دلت بر خلق روشن

مکن کز سینه‌ام آه جگرسوز
برآید همچو دود از راه روزن

دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن

چو دل در زلف تو بسته‌ست حافظ
بدین سان کار او در پا میفکن

معنی غزل به قول دشمنان برگشتی از دوست

۱- چون گل هر لحظه در آرزوی دیدار تو، جامه را بر تن از گریبان تا دامن، بر می درم و پاره میکنم.

۲۔ گویی که گل پیکر تو را در باغ دید که همچون مستان، جامه بر تن درید

۳۔ اگر چه تو به راحتی دل از من ربودی اما من به سختی از دست غم عشق تو، جان سالم بدر میبرم.

۴- به گفته دشمنان، از دوست حقیقی خود روی برگرداندی، اما بدان که هیچ کس با دوست خود، دشمن نمی گردد.

۵- تن تو در جامه چون شراب در جام است و دلت در سینه چون آهنی میان نقره است.

۶- ای شمع، از دیدگان خود، اشک خونین بیفشان زیرا که سوز اندرون تو بر خلق آشکار شد.

۷- چنین رفتار مکن وگرنه چنان آه جگرسوزی از سینه ام بیرون می آید که گویی دود است که از راه روزن بیرون می آید.

۸- دلم را مشکن و آن را زیر پایت مینداز زیرا که در سر گیسوان تو، منزل و مأوا گرفته است.

۹- حال که حافظ دل خود را به گیسوان تو بسته، به این صورت، کار او را خوار و بی ارزش مبین

تفسیر غزل به قول دشمنان برگشتی از دوست

نیتی در سر داری و فکر انجام آن تو را به شدت بی تاب و بی قرار کرده است، اما بدان که هنوز وقت انجام این نیت فرا نرسیده است. چرا که یکی از اطرافیان تو نزد او حرفهایی زده که باعث رنجش خاطرش گردیده است. قبل از هر چیز با صبر و حوصله سوء تفاهمات پیش آمده را برطرف کن و آنگها که زمینه لازم برای انجام نیتت مهیا شد نیت خود را عملی کن.

تعبیر غزل به قول دشمنان برگشتی از دوست در فال

به انرژی و توانایی های خود اعتماد کرده و به نیروی درونی خود تکیه کنید تا به خواسته های دل برسید. اگرچه برای رسیدن به هدف راه پر پیچ و خمی در پیش دارید اما امید خود را از دست ندهید.

دوراندیشی و درایت رمز رسیدن به سرمنزل مقصود و موفقیت در این راه است. با تدبیر و توکل و تلاش جلو بروید که پیروزی با شما خواهد بود.

غزل شماره ۳۸۹ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی