من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا این قدرم عقل و کفایت باشد

تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم
ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد

زاهد و عجب و نماز و من و مستی و نیاز
تا تو را خود ز میان با که عنایت باشد

زاهد ار راه به رندی نبرد معذور است
عشق کاریست که موقوف هدایت باشد

من که شب‌ها ره تقوا زده‌ام با دف و چنگ
این زمان سر به ره آرم چه حکایت باشد

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند
پیر ما هر چه کند عین عنایت باشد

دوش از این غصه نخفتم که رفیقی می‌گفت
حافظ ار مست بود جای شکایت باشد

معنی من انکار شراب این چه حکایت باشد

١- من، شراب را انکار کنم؟ این دیگر چه حکایتی است زیرا که من غالبا این قدر عقل و شایستگی دارم که آن را منکر نشوم.

۲۔ ما راه میخانه را تا به نهایت آن نمی شناختیم وگرنه پرهیزکاری ما تا این حد نبود.

٣- زاهد دلبسته خودبینی و نماز خود است و من دلبسته مستی و نیاز خود، باید دید که تو در این میان به کدامیک توجه میکنی.

۴- زاهد اگر به کوی رندی و وارستگی راه نیافت، گناهی ندارد زیرا که عشق کاری است که بسته به هدایت الهی است.

۵- من که شبها با دف و چنگ راه پارسایی را قطع کرده ام، الآن سر به راه شوم، این دیگر چه داستانی است.

۶- من بنده پیر مغان هستم که از نادانی رهایم کرد و نجاتم داد، هر چه او کند، سروری و ولایت مطلق است.

۷- دیشب از غصه و اندوه نخوابیدم زیرا که شنیدم حکیمی میگفت اگر حافظ مست باشد. جای شکایت و گله دارد.

تفسير من و انكار شراب اين چه حكايت باشد

گرچه انسان عاقل و بالغی هستی ولی همه چیز را همگان دانند و هر انسانی در مواردی نیاز به شور و مشورت دارد. تو نیز برای فائق آمدن بر تردیدی که در انتخاب راه خود به آن دچار شده ای، با افراد مطمئن و با تجربه مشورت کن تا بهترین راه را انتخاب کنی.

من و انکار شراب این چه حکایت باشد تعبیر در فال

اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و به توانایی ها و هوش و درایت خود اعتماد داشته باشید. انسان خوبی هستید و در خفا کارهای خوبی انجام می دهید و همین خصلت های اخلاقی باعث شده لطف خداوند در زندگی شامل حال شما باشد.

فکر کاری شما را به شدت درگیر کرده، با توکل به خداوند، تلاش و علاقه و سرعت عمل می توانید به موفقیت برسید. زود از کوره در نروید و باعث آزار دیگران نشوید.

ابتدای هر کار حتما با افراد دانا و دلسوز مشورت کرده تا تصمیم درستی بگیرید. گله و شکایت کردن دردی دوا نمی کند، از زندگی لذت ببرید.

غزل شماره ۱۵۸ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

من و انکار شراب این چه حکایت باشد دکتر جلالیان

جهت مشاهده تفسیر غزل من و انکار شراب این چه حکایت باشد از دکتر جلالیان اینجا کلیک کنید.

دیوان حافظ

دیوان حافظ مجموعه اشعار حافظ را در بر می‌گیرد. اکنون، بیش از دویست سال از اوّلین چاپ رسمی این دیوان گذشته‌است، که در فاصله ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۶ ه. ق. در کلکته صورت گرفت.

محتوا

دیوان حافظ کتابی است مشتمل بر همه اشعار باقی‌مانده از حافظ. بیشترِ این شعرها به زبان فارسی است، اما اشعار ملمع (به زبان فارسی و عربی) و یک غزل تمام عربی هم در آن به چشم می‌خورد. مهمترین بخش این دیوان، غزلیات است. شعرهایی در دیگر قالب‌های شعری مانند قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی هم در این دیوان هست. هیچ نشانه‌ای مبنی بر نابودی بخش عمده‌ای از اشعار حافظ در دست نیست و علاوه بر این، حافظ در زمان حیاتش شهرت زیادی داشته‌است. بنابراین زیاد نبودنِ تعداد شعرهای موجود در دیوان نشان می‌دهد که او شاعر پرکاری نبوده‌است.

غزلیات

شمار همهٔ غزل‌هایی که به‌طور کلی مورد پذیرش واقع شده‌اند، کمتر از ۵۰۰ غزل هستند: ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی، ۴۸۶ غزل در ویرایش دوم خانلری و ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه.

رباعیات

اصالت رباعیات حافظ مورد تردید جدی است و ازاین‌رو همهٔ رباعیات از ویرایش سایه زدوده شده‌است. پرویز ناتل خانلری رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزل‌سرا نمی‌افزاید.»

منبع: ویکیپدیا