منم که گوشه میخانه خانقاه من است
سلام به همراهان گرامی مولیزی، با شعر منم که گوشه میخانه خانقاه من است از غزلیات زیبای حافظ شیرازی با شما دوستان همراه هستیم. در ادامه متن کامل غزل، معنی ابیات، تفسیر و تعبیر غزل در فال، فایل صوتی غزل و همچنین دانلود آهنگ مسند خورشید، اجرای خصوصی محمدرضا شجریان، موسوی، کسایی، شاهزیدی و رضا کسایی برای شما همراهان همیشگی آورده شده است. امیدواریم مولیزی اطلاعات مفیدی دراختیار شما عزیزان قرار دهد تا انتها با ما همراه باشید.
“حافظ شیرازی” شاعر ایرانی بزرگ و از سخنوران نامی جهان است. اکثر اشعار “حافظ” در قالب غزل می باشند و به “غزلیات حافظ” معروف است. شعر زیر یکی از غزلیات حافظ می باشد، با مولیزی همراه باشید…
منم که گوشه میخانه خانقاه من است – غزل شماره ۵۳ دیوان حافظ
منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است
ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله
گدای خاک در دوست پادشاه من است
غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست
جز این خیال ندارم خدا گواه من است
مگر به تیغ اجل خیمه برکنم ور نی
رمیدن از در دولت نه رسم و راه من است
از آن زمان که بر این آستان نهادم روی
فراز مسند خورشید تکیه گاه من است
گناه اگر چه نبود اختیار ما حافظ
تو در طریق ادب باش گو گناه من است
معنی غزل شماره ۵۳ دیوان حافظ
١- گوشه میکده را خانقاه خود ساخته ام و هر سحرگاه، پیر میخانه را دعا میکنم.
۲- اگر نغمه صبحگاهی چنگ به گوشم نمی رسد چه اهمیتی دارد زیرا که ترانه سحری من، ناله ی عذرخواه من شده است.
۳۔ خدا را شکر که من از ثروت پادشاهی و فقر گدایی آسوده ام زیرا که در حقیقت من گدای خاکسار درگاه حق هستم.
۴- مقصود من از رفتن به مسجد یا میخانه، دیدار و رسیدن به شماست و در این ادعا خدا شاهد و گواه من است که خیال دیگری ندارم.
۵- جز آنکه با تیغ مرگ، خیمه هستی خود را برکنم چاره ای ندارم چرا که از آستان نیکبختی گریختن، آئین و شیوه من نیست.
۶- از زمانی که من بر این آستان سر نهادم، جایگاه من، بالاتر از سریر خورشید است.
۷- حافظ، اگر چه انجام گناه در اختیار ما (به خواست ما) نبود اما تو شرط ادب را فرو مگذار و بگو که این گناه از من است.
منم که گوشه میخانه خانقاه من است تفسیر
انسانی وارسته و ساده دل و پاک نیت هستی. خدا نیز به واسطه اخلاقیات نیکوی تو، تو را از حرص و آز دور نگه داشته و به تو مناعت طبع بخشیده است. نیتی که در دل داری خیر است اما آنقدر از دیگران بدی دیده ای که خسته شده ای. هرگز از فطرت پاک خود گذر نکن و در راه تهذیب و تزکیه و تعلیم کوشا باش که به امید خدا بلند ترین جایگاههای اجتماعی و انسانی در انتظار توست.
منم که گوشه میخانه خانقاه من است تعبیر در فال
به تازگی اشتباهی کرده اید که باعث نگرانی شما شده است. بی دلیل خودتان را آزار ندهید، همه چیز با عذرخواهی و تقاضای بخشش ختم به خیر خواهد شد و مشکلات حل می شود.
تنبلی را کنار بگذارید، عزم خود را جزم کرده و با توکل بر خدا به سوی اهدافتان حرکت کنید. در طول مسیر برکات و رحمت های خداوند شامل حال شما خواهد شد.
نذر خود را ادا کنید. اگر هر لحظه به یاد خدا باشید و با نیت رضای خدا هر کاری را انجام دهید مطمئن باشید به مقام عالی و درجات والا دست پیدا خواهید کرد.
غزل شماره ۵۳ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی
منم که گوشه میخانه خانقاه من است شرح جلالی
جهت مشاهده تفسیر غزل منم که گوشه میخانه خانقاه من است دکتر جلالیان اینجا کلیک کنید.
منم که گوشه میخانه خانقاه من است شجریان
دانلود آهنگ مسند خورشید، اجرای خصوصی شجریان، موسوی، کسایی، شاهزیدی و رضا کسایی
حافظ
خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، مشهور به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر فارسی‌زبانِ سدهٔ هشتم ه.ق شیراز است. بیشتر شعرهای او غزل است. مشهور است که حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی گرویده و همانندیِ سخنش با شعرِ خواجو مشهور است.
دیوان حافظ
دیوان حافظ مجموعه اشعار حافظ را در بر می‌گیرد. اکنون، بیش از دویست سال از اوّلین چاپ رسمی این دیوان گذشته‌است، که در فاصله ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۶ ه. ق. در کلکته صورت گرفت.
محتوا
دیوان حافظ کتابی است مشتمل بر همه اشعار باقی‌مانده از حافظ. بیشترِ این شعرها به زبان فارسی است، اما اشعار ملمع (به زبان فارسی و عربی) و یک غزل تمام عربی هم در آن به چشم می‌خورد. مهمترین بخش این دیوان، غزلیات است. شعرهایی در دیگر قالب‌های شعری مانند قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی هم در این دیوان هست. هیچ نشانه‌ای مبنی بر نابودی بخش عمده‌ای از اشعار حافظ در دست نیست و علاوه بر این، حافظ در زمان حیاتش شهرت زیادی داشته‌است. بنابراین زیاد نبودنِ تعداد شعرهای موجود در دیوان نشان می‌دهد که او شاعر پرکاری نبوده‌است.
غزلیات
شمار همهٔ غزل‌هایی که به‌طور کلی مورد پذیرش واقع شده‌اند، کمتر از ۵۰۰ غزل هستند: ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی، ۴۸۶ غزل در ویرایش دوم خانلری و ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه.
رباعیات
اصالت رباعیات حافظ مورد تردید جدی است و ازاین‌رو همهٔ رباعیات از ویرایش سایه زدوده شده‌است. پرویز ناتل خانلری رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزل‌سرا نمی‌افزاید.»
منبع: ویکیپدیا
