یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد

هر کس که بدید چشم او گفت
کو محتسبی که مست گیرد

در بحر فتاده‌ام چو ماهی
تا یار مرا به شست گیرد

در پاش فتاده‌ام به زاری
آیا بود آن که دست گیرد

خرم دل آن که همچو حافظ
جامی ز می الست گیرد

معنی یارم چو قدح به دست گیرد

۱- آنگاه که معشوقم ساغری را در دست بگیرد، بازار زیبایی زیبارویان، دچار کساد می شود.

۲- هر کس که چشمان مست او را دید گفت که محتسب کو تا این مست را بازداشت کند.

٣- من در دریای عشق او چون ماهی هستم تا معشوق مرا به دام و قلاب خود بگیرد.

۴- من با زاری و ناتوانی به التماس در پای او افتاده ام آیا می شود که یار دستم را گرفته و بلند کند؟

۵- شاد باد آن دلی که همچون حافظ، پیاله ای از شراب عشق ازلی در دست دارد.

تفسیر یارم چو قدح به دست گیرد

تمام تلاش خود را به کار بسته ای تا به مقصود برسی. تا به حال هر کاری که فکر می کردی درست است را انجام داده ای. به تلاش و کوشش خود ادامه بده که بالاخره جوینده یابنده است و تو نیز به هدف بزرگ خود خواهی رسید و آنچه را می خواهی به دست خواهی آورد.

تعبیر فال یارم چو قدح به دست گیرد

راز موفقیت و رسیدن به هدف امیدواری است. توکل به خدا و صبر را جایگزین یاس و ناامیدی کنید و از خداوند طلب یاری نمایید. معشوق راه و رسم عاشقی نمی داند و این باعث آزار شما خواهد شد. عاشقی با ترس و تردید میانه ای ندارد، بهتر است او را رها کرده و بگذارید زمان همه چیز را درست کند.

به زودی ملاقات مهمی در پیش خواهید داشت. به پدر و مادر خود احترام گذاشته و زندگی خود را با حرف های بی اساس خراب نکنید. نگران رقیبان و دشمنان نباشید که به زودی همه آن ها را مغلوب خواهید کرد.

خبر خوبی از مسافر دریافت خواهید کرد.

غزل شماره ۱۴۸ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

دیوان حافظ

دیوان حافظ مجموعه اشعار حافظ را در بر می‌گیرد. اکنون، بیش از دویست سال از اوّلین چاپ رسمی این دیوان گذشته‌است، که در فاصله ۱۲۰۰ تا ۱۲۰۶ ه. ق. در کلکته صورت گرفت.

محتوا

دیوان حافظ کتابی است مشتمل بر همه اشعار باقی‌مانده از حافظ. بیشترِ این شعرها به زبان فارسی است، اما اشعار ملمع (به زبان فارسی و عربی) و یک غزل تمام عربی هم در آن به چشم می‌خورد. مهمترین بخش این دیوان، غزلیات است. شعرهایی در دیگر قالب‌های شعری مانند قطعه، قصیده، مثنوی و رباعی هم در این دیوان هست. هیچ نشانه‌ای مبنی بر نابودی بخش عمده‌ای از اشعار حافظ در دست نیست و علاوه بر این، حافظ در زمان حیاتش شهرت زیادی داشته‌است. بنابراین زیاد نبودنِ تعداد شعرهای موجود در دیوان نشان می‌دهد که او شاعر پرکاری نبوده‌است.

غزلیات

شمار همهٔ غزل‌هایی که به‌طور کلی مورد پذیرش واقع شده‌اند، کمتر از ۵۰۰ غزل هستند: ۴۹۵ غزل در ویرایش قزوینی و غنی، ۴۸۶ غزل در ویرایش دوم خانلری و ۴۸۴ غزل در ویرایش سایه.

رباعیات

اصالت رباعیات حافظ مورد تردید جدی است و ازاین‌رو همهٔ رباعیات از ویرایش سایه زدوده شده‌است. پرویز ناتل خانلری رباعیات حافظ می‌نویسد: «هیچ‌یک از رباعیات منسوب به حافظ چه در لفظ و چه در معنی، ارزش و اعتبار چندانی ندارد و بر قدر و شأن این غزل‌سرا نمی‌افزاید.»

منبع: ویکیپدیا