ساقی به نور باده برافروز جام ما

به نام خدا.بازید کنندگان عزیز سایت مولیزی سلام.حال نوبت به غزلی دیگر از حضرت حافظ رسید تا این غزل زیبا بنام ساقی به نور باده برافروز جام ما را به شما عزیزان تقدیم کنم.

در ادامه شما عزیزان معنی و تفسیر و… این غزل را می خوانید.

شعر ساقی به نور باده برافروز جام ما

غزلیات حضرت حافظ,غزل شماره 11

این غزل می‌گوید كسى كه دلش با نيروى عشق مى‌تپد و زنده است هرگز نمى‌ميرد؛ بدین سبب در دفتر روزگار نام ما جاويدان و با ثبات است. در ادامه غزل شماره یازده، اشک افشاندن را دانه‌ای برای صید یار می‌داند و در انتها ولی نعمت خود را به نیکی یاد می‌کند.

متن شعر:

ساقی به نور باده برافروز جام ما

مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما

************

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم

ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما

************

هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

************

چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان

کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما

************

ای باد اگر به گلشن احباب بگذری

زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما

************

گو نام ما ز یاد به عمدا چه می‌بری

خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما

************

مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است

زان رو سپرده‌اند به مستی زمام ما

************

ترسم که صرفه‌ای نبرد روز بازخواست

نان حلال شیخ ز آب حرام ما

************

حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان

بیشتر بخوان بیشتر بدان نه هر که سر بتراشد قلندری داند

باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما

************

دریای اخضر فلک و کشتی هلال

هستند غرق نعمت حاجی قوام ما

************

معنی وتفسیر شعر ساقی به نور باده برافروز جام ما

بیت۱- ای معشوق!جام دل ما را از شراب پر فروغ و درخشان عشق لبالب کن و ای نوازنده!اهنگی عاشقانه بنواز و بخوان که کار جهان به کام ما شده است.

بیت٢- ما عکس چهره محبوب را در پیاله شراب دیده ایم، ای کسی که از لذت باده گساری همیشگی ما بی خبری.

بیت۳- هر کس که دلش به عشق و محبت دوست زنده شده باشد، زندگی ابدی و حیات سرمدی را به دست می آورد و هرگز نمی میرد و این جاودانگی و دوام عاشقان در دفتر عالم ثبت است.

بیت۴- کرشمه و ناز بلند بالایان تا جایی خواهد بود که معشوق بلند قامت ما، خود را نشان نداده باشد.

بیت۵- ای باد صبا – که اجازه ی ورود به کوی معشوق را داری – اگر به محفل دوستان گذر کردی، به یاد داشته باش که سلام و پیغام ما را به معشوق برسانی.

بیت۶- و به او بگویی که چرا به عمد، نام ما را فراموش می کنی؟ زمانی می رسد که دیگر نامی از ما نخواهد ماند.

بیت۷- مستی و خماری، پسندیده چشمان زیبای دلبند ماست، از آن روست که سررشته اختیار ما را به دست مستی سپرده اند.

بیت۸- برای انسان ریامار و اهل ظاهر و پرهیز، نگرانم و می ترسم که در روز قیامت و حساب و کتاب و تعیین ثواب و عقاب، نان حلالی که شیخ ریاکار به دست آورده، از شراب حرام ما، پسندیده تر و پاک تر نباشد!

بیشتر بخوان بیشتر بدان یاری اندر کس نمی بینیم یاران را چه شد

بیت۹- حافظ، قطره اشکی از چشم بیفشان شاید که مرغ وصل، قصد دام ما را کند و بر ما رحم آرد.

بیت۱۰- دریای نیلگون آسمان و کشتی ماه نو، در نعمتهای حاجی قوام الدین، غرق شده اند.(گویا این بیت در مدح حاجی قوام الدین حسن تمغاچی، کارگزار مالی شاه شیخ ابواسحاق سروده شده است که حافظ از او محبت هایی دیده است.)

ساقی به نور باده برافروز جام ما تعبیر فال

دلت را به خوشی‌های زودگذر نبند که سرابی بیش نیست. عشق به مردم مانند معجزه‌ای‌ست که با آن می‌توان سنگ‌های سنگین را جابجا کنی و به مراد و مقصودت برسی. از آینده‌ای که در پیش داری نترس زیرا همچون آب پاک و روشن است. به زیارتی خواهی رفت و غرق در نعمت خواهی شد.

در فکر کاری هستی که تو را بسیار به خود مشغول نموده است، کسی را دوست داری و در عالم خیال با او راز و نیاز می‌کنی اما او از این راز تو خبر ندارد و اصلاً به فکر تو نیست، به نوعی احساس خود را بروز بده تا از عکس‌العمل قلبی او باخبر شوی. در هرحال به خدا توکل کن.