اگر آتش است یارت تو برو در او همی‌ سوز

به شب فراق سوزان تو چو شمع باش تا روز

***************

تو مخالفت همی‌کش تو موافقت همی‌ کن

چو لباس تو درانند تو لباس وصل می‌دوز

***************

به موافقت بیابد تن و جان سماع جانی

ز رباب و دف و سرنا و ز مطربان درآموز

***************

به میان بیست مطرب چو یکی زند مخالف

همه گم کننده ره را چو ستیزه شد قلاوز

***************

تو مگو همه به جنگند و ز صلح من چه آید

تو یکی نه‌ای هزاری تو چراغ خود برافروز

***************

که یکی چراغ روشن ز هزار مرده بهتر

که به است یک قد خوش ز هزار قامت کوز

***************

منبع: ویکی نبشته

معنی تو مگو همه به جنگند و زصلح من چه آید

تو بهانه میاور که همه سر مخالفت و تضاد دارند و هرکسی سعی در پیروز شدن و غلبه بر دیگری دارد و اینکه صلح آوردن من هیچ فایده ای ندارد، بلکه، در عوض این را بدان که تو یک چراع نیستی و تاثیری که داری به اندازه هزار چراغ روشن هدایت است.
(تو چراغ خود را روشن کن) زیرا یک چراغ روشن بسیار بهتر از هزار چراغ خاموش است و یک قامت بلند بهتر از هزار قامت کوتاه و خمیده است.

خشم و دعوا از درون آدمی‌زاد ریشه می‌گیرد. اگر آدم در خودش با خودش صلح برقرار کرده باشد با دیگران هم در صلح است. نمی‌جنگد. از اذیت‌ها و رفتارهای رنگارنگ دیگران عبور می‌کند. نادیده می‌گیرد. به‌ دل نمی‌گیرد. این‌که گوشه و کنار دنیا درگیرجنگ و اقسام خشونت است نشانه‌ی این است که در مجموع درون فرد-فرد ِمردم دنیا صلح برقرار نیست.