ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی

سلام به کاربران گرامی مولیزی، با شعر ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی از غزلیات زیبای حافظ شیرازی با شما دوستان همراه هستیم. در ادامه متن کامل غزل، معنی ابیات، تفسیر و تعبیر غزل در فال و همچنین فایل صوتی غزل برای شما همراهان گرامی آورده شده است. امیدواریم این مطلب مورد توجه شما مولیزی های عزیز واقع شود.

دیوان حافظ

حافظ شیرازی” شاعر ایرانی بزرگ و از سخنوران نامی جهان است. اکثر اشعار “حافظ” در قالب غزل می باشند و به “غزلیات حافظ” معروف است. شعر زیر یکی از غزلیات حافظ می باشد، با مولیزی همراه باشید…

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی – غزل شماره ۴۵۸ دیوان حافظ

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج به صد حشمت قارون باشی

در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی

در ره منزل لیلی که خطرهاست در آن
شرط اول قدم آن است که مجنون باشی

نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مکن
ور نه چون بنگری از دایره بیرون باشی

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی

تاج شاهی طلبی گوهر ذاتی بنمای
ور خود از تخمه جمشید و فریدون باشی

ساغری نوش کن و جرعه بر افلاک فشان
چند و چند از غم ایام جگرخون باشی

حافظ از فقر مکن ناله که گر شعر این است
هیچ خوشدل نپسندد که تو محزون باشی

بیشتر بخوان بیشتر بدان  چون نیک بنگری همه تزویر میکنند

معنی اي دل آن دم که خراب از مي گلگون باشي

1- ای دل آنگاه که از شراب سرخ معرفت، مست و خراب باشی، بدون داشتن زر و گنجی، شکوه و جلال صد قارون را داری.

۲- در جایگاهی که به نیازمندان، صدرنشینی مجلس را عطا میکنند امیدوارم که از نظر جاه و مقام برتر از همه باشی.

۳- در طریق رسیدن به منزل معشوق دلیلی که خطرهای بسیاری وجود دارد، شرط گام نخستین آن است که دیوانه (مجنون) باشی.

۴- مرکز دایره عشق را به تو نشان دادم، هوشیار باش و اشتباه مکن وگرنه چون به خود بیایی، می بینی از این دایره، خارج هستی.

5- کاروان رفت و تو در خوابی و بیابان در برابرت، کی می خواهی بروی؟ راه را از چه کسی خواهی پرسید؟ چه کار می کنی؟ چه وضعی خواهی داشت؟

6- اگر تاج سلطنت را می خواهی، جوهر فطری خود را نشان بده اگر چه حتی از نژاد جمشید و فریدون باشی.

۷- ساغری شراب بنوش و جرعه ای از آن را برگردون بپاش، تا کی و چقدر می خواهی از اندوه زمانه، جگر پر خون داشته باشی؟

8 – حافظ، از تنگدستی ناله و شکایت مکن زیرا اگر شعر تو این است، هیچ نیکدلی نمی پسندد که تو غمگین و افسرده باشی.

تفسیر غزل شماره ۴۵۸ دیوان حافظ

دلت از مهر و محبت نسبت به همنوعان پر کن تا با دستان خالی از بی زر و زور محبوب همه خلق شوی و به مقام و منزلت برسی. اگر قصد عاشقی داری بدان که در راه عشق باید همچون مجنون باشی و از هیچ خطری نهراسی و هرگز ناامید نشوی تا به مقصود و مراد خود برسی.

بیشتر بخوان بیشتر بدان  در این بازار اگر سودی است

ای دل آن دم که خراب از می گلگون باشی تعبیر در فال

به فکر کسب ثروت و مال بیشتر هستید و از خداوند طلب ثروت بیشتر می کنید در حالی که از سلامتی و نعمت هایی که در اختیار دارید غافل شده اید. دیگران حسرت زندگی شما را می خورند.

اگر برای رسیدن به اهداف خود مصر هستید باید خطرهای زیادی را به جان خریده و سختی ها را تحمل کنید. هوشیار باشید و در مسیر کمال گام بردارید که دنیای فانی ارزش حرص خوردن را ندارد.

غزل شماره ۴۵۸ حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

حافظ

خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، مشهور به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر فارسی‌زبانِ سدهٔ هشتم ه‍.ق شیراز است. بیش‌تر شعرهای او غزل است. مشهور است که حافظ به شیوهٔ سخن‌پردازی خواجوی کرمانی گرویده و همانندیِ سخنش با شعرِ خواجو مشهور است.

حافظ از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعرانِ فارسی‌زبانِ پس از خود شناخته می‌شود. در سده‌های هجدهم و نوزدهم میلادی اشعار او به زبان‌های اروپایی نیز ترجمه شد و نامش به محافل ادبی جهان غرب نیز راه یافت. هر سال در ۲۰ مهر مراسم بزرگ‌داشت حافظ در آرامگاهش در شیراز با حضور پژوهشگرانی از اقصای دنیا برگزار می‌شود. در تقویم رسمی ایران ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ نامیده شده‌است.

منبع: ویکیپدیا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *